Ogólne

O życiu z rakiem i po raku

Moi drodzy czytelnicy, jestem z wami już ponad półtorej roku. Niedawno minęło mi 2 lata w remisji, a dopiero teraz pojawiła się książka opracowana przez kilku lekarzy O życiu z rakiem i po raku. Bardzo żałuję, że ta pozycja nie pojawiła się wcześniej i nie miałam szansy się z nią zapoznać po diagnozie. 

Poradnik jest podzielony na kilka części, dlatego też każdy może znaleźć tam coś dla siebie. Czy to na początku leczenia czy już w jakim czasie po. Osobiście nie wszystkie rozdziały są dla mnie przydatne już na etapie “dwa lata później” ale czytając tą książkę widzę, że do wielu rzeczy doszłam sama, a wiele mogłam robić jakbym wiedziała.

Autorzy obalają m.in. mit o kategorycznym zakazie uprawiania jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Zalecają (oczywiście w miarę sił) mały ruch i lekkie ćwiczenia, które angażują mięśnie i które można wykonywać nawet na siedząco. Drobne rzeczy a na pewno pomogą przetrwać ciężki czas terapii a po zakończeniu będzie łatwiej wrócić do pełni sił. 

Osobiście po wszystkim byłam strasznie osłabiona, a wznawianie ćwiczeń i odzyskiwanie mięśni to była ciężka praca, długimi miesiącami (i w sumie trwa nadal).

Książka O życiu z rakiem i po raku na wstępie przedstawia ogólna wiedzę na temat nowotworów, rozpoznania i leczenia. Na początkowym etapie diagnozy może to być bardzo przydatne. Siedząc u lekarza nie zawsze mamy czas zadać wszystkie pytania, zapamiętać odpowiedzi i później przekazać je dalej. O tym jak rozmawiać z lekarzami i jak się przygotowywać na wizyty też jest osobny rozdział. To jest bardzo ważne bo zmniejsza stres i pozwala nam lepiej się zorganizować i zaoszczędzić czas podczas wizyty. 

Osobiście zawsze szłam z lista pytań (nawet tych najdziwniejszych) na każdą wizytę. Niestety nie wszystko można znaleźć w internecie. Zawsze lepiej wszystkie wątpliwości potwierdzać z lekarzem prowadzącym. Każdy przypadek jest inny, dlatego tylko lekarz będzie wiedział lepiej, a czasami sam nawet sprawdzi sugestie z internetu.

Kontrola bólu to kolejny temat, który żałuję że dopiero teraz przeczytałam. W internecie naczytałam się tonę “rad” i opinii osobistych osób, które poniekąd wprowadziły mnie w błąd. Teksty typu: “ból żył jest normalny, to minie” czy “boli, ale nic się nie da zrobić”… dla mnie takie wiadomości dały sygnał, że może przesadzam, może muszę jakoś przetrzymać…


Płakałam, dosłownie wyłam z bólu całą noc, dopiero rano siostra zabrała mnie do szpitala. Dostałam zastrzyk, a później plastry z opium do stosowania zanim zacznie boleć po każdym wlewie. Leki przeciwbólowe dobiera lekarza, ale najważniejsze – TO NIE MUSI BOLEĆ!!! Jeśli coś się dzieje, wszystko zgłaszaj lekarzowi. O życiu z rakiem i po raku fajnie opisuje właśnie różne granice bólu i możliwe leki przeciwbólowe. Jednak nie miałam najsilniejszej dawki i mimo że z opium to, nie, nie uzależniają a pomagają łagodzić ból dość efektywnie.

Spora część książki jest poświęcona też na radzenie sobie z emocjami, trudnymi sytuacjami. Można też dowiedzieć się jak rozmawiać z bliskimi i dalszymi znajomymi, a także o pomocy. Nie chcę za bardzo streszczać wszystkiego. O pomocy pisałam wam wcześniej z mojej perspektywy tutaj >>> 

O życiu z rakiem i po raku jeszcze do niedawna było możliwe otrzymać darmową wysyłając mail do osoby wskazanej na stronie Polskiej Ligi Walki z Rakiem.

Teraz podobno nakład się wyczerpał. Warto jednak próbować, bo może dzięki większemu zainteresowani zostanie wznowiony druk.

Wersja elektroniczna dostępna jest tutaj >>>

Jeśli macie jakiekolwiek pytania, zachęcam do pisania komentarzy lub wysłania wiadomości prywatnej w zakładce “Kontakt”. Chętnie odpowiem 🙂

Jeden komentarz

  • Валерия

    Czytelnicy znajda w poradniku praktyczne informacje na temat nowotworow, ich leczenia, praw pacjentow; porady dotyczace odzywiania w chorobie, usmierzania bolu nowotworowego, zmeczenia i klopotow ze snem, a takze radzenia sobie z przykrymi dolegliwosciami. Autorzy poradnika O zyciu z rakiem i po raku zachecaja pacjentow onkologicznych to podjecia aktywnosci fizycznej, dbania o siebie, wzmacniania sil i zasobow psychicznych. Duza uwage poswiecono budowaniu relacji oraz umiejetnosci komunikowania sie z dalszym i blizszym otoczeniem, rodzina, personelem medycznym.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *